Από Κλέφτικο

ΙΙ

Φευγάδα
ας έβρισκες καλύτερα μια γνησιότερη κόπια,
εσύ μετανάστευες―εσύ μεταναστεύεις,
σε όλα τα έργα πάντοτε εσύ,

Φευγάδα το συρματόπλεγμα πωλείται στο μπόι του καθενός,
ό,τι και να σου χάρισα μου λες, πως δεν μετράω για σένα

Φευγάδα we need to live in a state of suspended animation,
in a state of enchantment
detached . . .                                             detached

πού να μετοίκησαν οι λιγομίλητοι κύκνοι;

                         γύρω απ’ το μίσος του στριφογυρνά
                         απαρηγόρητος ο πλανήτης
                         και μέσα στους χάρτες του εσύ
                         μια στατική, λιμνάζουσα βαρκάδα―
Φευγάδα γιατί οι βιβλιοθήκες σου είναι γεμάτες σανό;

                         πώς μου ζητάς να καβαλήσω τον στίχο
                         κι έπειτα μια φοιτήτρια συγκριτικής
                         λογοτεχνίας εξόριστης απ’ τα μεσαία σαλόνια
                         με τα κόντρα πλακέ θαλάσσης, το σατινέ σοβά
                         τα στόρια της χαρμολύπης σου, τ’ αραχνιασμένα μαρτυρικά;

Fevgada, ade tired selling shit at Propylaia, waiting for revolution, ide-go-gather my material and publish my cancer in London . . .

Φευγάδα . . .
συμβασιούχοι γυμναστές μού πρότειναν να εντάξω
τις άρσεις θανάτου στο καθημερινό
πρόγραμμα ενδυνάμωσης κορμού,

Φευγάδα από τότε που γνωμάτευσαν τρεις μήνες ζωής
πέρασαν έξι χρόνια,
―πότε πετάει το ποταμόπλοιο για τη Θήβα;―

Φευγάδα δεν πήγα ποτέ στο φεστιβάλ της ΚΝΕ
κι όμως έρχονται βράδια που αισθάνομαι
εντός μου να συνεδριάζει το Κρεμλίνο,
στέλνει την καρδιά μου στη Σιβηρία
ξεβράζει το συκώτι μου στην Ικαριά
και μια ψυχή κακόηχη στα ωδεία του σοσιαλρεαλισμού κουρδίζει,

Φευγάδα δε σου πρέπουνε κόλλυβα με σιτάρι
μόνο με τσι λεμονανθούς γιατί σ’ ουνα μανάρι

Φευγάδα―δεν υπογράφω!
υπάρχουν άλλωστε τόσοι τρόποι για να σε δώσω στεγνά,
να σου πω ένα ανέκδοτο;―έχουμε Δημοκρατία!

Φευγάδα η κατάσταση είναι σοβαρή . . .
πρέπει να αναλογιστώ τις προμήθειές μου:
οι προμήθειές μου συνοψίζονται σε 354 κάσες HAIG
έντεκα χιλιάδες Dimple σε ψηλό, δύο εκατομμύρια βότκες λεμόνι,
άπειρες περιπτερόμπυρες
κι αμέτρητα εμπροσθογεμή σιγαρέτα,

Φευγάδα εν τέλει το «Gucci φόρεμα» είχε ραφτεί στη Μαλαισία―
θυμάσαι πώς το χόρευες μικρή καριόλα; σάμπως αυτή να ήταν η μόνη που σου

έλαχε εκδίκηση της γυφτιάς;
Φευγάδα εξακολουθείς να πιστεύεις
πως σου μιλάω για το Περιθώριο;

θυμήσου το: «Αν δεν σκοτώναμε ημείς τους κομμουνιστάς, δεν θα υπήρχατε σήμερα εσείς οι ένορκοι κι οι δικασταί για να δικάζετε!» Φευγάδα―στις σκάλες του οίκου Hermès―η σφουγγαρίστρα του Αλεξάνδρου―τέτοιο σου έκατσε διηνεκές―

«Φευγάδα έσβησα τες τηλεοράσεις. Τηλεόραση που πέντε λεπτά πριν δείχνει μιαν παλαβήν να κάμνει ίντερβιου τζιαι να δηλώνει ότι πιστεύει στο ανεξήγητον―όταν ένας σωματέμπορος της διηγείται ότι είδεν θαύμαν μες στο τζιελλίν της φυλακής―τον Γέρονταν Παΐσιον μετά θάνατον με σάρκαν τζιαι οστά, πώς είναι δυνατόν να με ενημερώσει εμέναν τζιαι να της πιστέψω;»

Φευγάδα . . .
μια κόκκινη αυλόπορτα ανοίγω στον ύπνο
τοιχοκολλώ
το γολγοθόσημο και την αφίσα απ’ το Στρατό Σωτηρίας,
με τα παιδιά της Φρειδερίκης παίζω γκαζιές
στη Βάρκιζα αποθέτω το ξύλινο σπαθί μου
και να ’μαι εδώ―στο Τρίκερι, γυναίκα-πράγμα,
ζυμώνω ψωμί και γλυκά σαν την Emily
με γρέζι εξεγερτικό στη μεταφυσική μου,

Φευγάδα forever young-treat with care-action aid-environment friendly,
―πάρε και μια δόση από Πραγματικό―:
σε 234 χρήστες άρεσε η σελίδα: «57 καταστήματα-38 οχήματα-24 τραυματίες-
οι 9-εξ αυτών-σοβαρά»

δεν έχω καμία διάθεση για πατροκτονία
θλιμμένος διασχίζω μια γέφυρα―όπως κι εσύ―
έχεις ιδέα τι πάει να πει Ψυχοστασία;

Fevgada I’m struggling to become a founder-CEO,
a kufala-capitalist of pure intentions―ωστόσο
για την ώρα υποδύομαι τον maître du vin σ’ ένα μεγαλοαστικό κωλοχανείο―ο κύριος Παρτάλογλου―μέγας ενεχυροδανειστής χρυσαφικών
και τακτικός μας πελάτης―προτιμά το 18άρι ουίσκι του μ’ ολίγη coca-cola αυτό κι αν είναι ένδειξη αγνωμοσύνης Φευγάδα μου―ξέρεις τι εννοώ-
-ξέρεις τι εννοώ-στο θέμα μου-στο θέμα μου-νιώθω πως μου’ χει στρίψει,

               οι άντρες στο δωμάτιο έρχονται και πάνε
               όλο για ομόλογα και μετοχές μιλάνε

Φευγάδα . . .
είμαι ένας άνθρωπος ταραγμένος
μεγαλώνω και γίνομαι πιο ταραγμένος
τίποτα δεν με παρηγορεί,
όσα λεφτά μ’ αγόρασαν ήταν εξ αρχής πεταμένα
πυροβολεί ο βυθός τους πιανίστες του; Εδώ; Στα Ξένα;

Φευγάδα με κέρασες Maalox και σε συμπάθησα
μα σύντομα αποδείχτηκες γκιόσα του παρακράτους,
κάτω από μάσκα χειρουργική το γλωσσάκι σου
εξασκείται στο χειροφίλημα των γραικύλων,

θα ήθελα κάτι ακόμα να σου εξομολογηθώ
όμως άστο καλύτερα-άστο-άστο-άστο . . . στο Bloomberg τα λένε πιο καθαρά:

«the crisis is a crisis is a crisis is a crisis and in this crisis , it’s critical indeed that we foresee all those elements leading to Armageddon and global financial collapse, factors may I say, that were deemed systemically unreliable beforehand. Oh yes . . . gone are the times when we were riding high in pink limousines, sniffing coca from the breasts of an Ukrainian teenage wonder. Now, our strategy can be summed up in the lines of gathering all the wealth, equities, bonds and resources into an independent establishment that would be ceaselessly refunded by sovereign(?) states and private investors alike, ac- cording to our logistical wishes and demands. The ultimate result of this ongoing process could engulf, roughly, 97% of humanity as collateral damage. ‘Do we give a fuck?’ I hear you wonder . . . The answer is definitely not! »

Φευγάδα, τι στον πούτσο; Ζωή είν’ αυτή;
μες στα σκυλάδικα της αντιποίησης
εσύ ντραμς―εγώ μπάσο;

               «παραγγελιά» είπαμε κύριοι «παραγγελιά»
               φωνάζεις στους εσατζήδες τ’ουρανού
               με στομωμένα τα στιλέτα σου και τα ζωνάρια
               της αστορίας λυμένα,

Φευγάδα μια μοναξιά κοινόχρηστη προσεύχεται για σένα
ψηλά στ’ άγια δρώμενα με κομποσκοίνια μεσιτικά,

Φευγάδα πότε θα φανείς αντάξια του Γιάννη, της Ελένης, του Νίκου, του Θωμά;

Φευγάδα δεν ήσουν εκεί
όταν σκυλότρωγα το φυλλοκάρδι του διπλανού μου
ούτε τη μέρα της αποφοίτησης πέρασες να ευχηθείς,
δεν είδες όλες τις μη-κυβερνητικές στα μη-πόδια μου
να μου προσφέρουν μια εργασία ελαστική
βερνικώνοντας τα κάγκελα
του νέου κρεματορίου,

Φευγάδα, απ’ όλα τα μαρτύρια
διάλεξα της σταγόνας
ίσως χαλάσει πρόωρα―
κινέζικο δεν είναι;

Φευγάδα
δεν θέλω να κάνω λαθρεμπόριο τσιγάρων
ούτε να γίνω εκτροφέας ιδεοληπτικών σαλιγκαριών
έτσι κι αλλιώς κουβαλώ
τον σκουριασμένο σου τροχό, στον ώμο,

Φευγάδα δεν πάω πουθενά           ―πουθενά        ―πουθενά
εδώ . . . θα φύγω,

Φευγάδα όπου και να ελλαδίσω με ταξιδεύει η πληγή.





καλό μου θήραμα,
               πες μου, σε παρακαλώ

τι ’ναι προτιμότερο από τα δυο;

να σε κυνηγάνε
ενώ έχει απαγορευτεί το κυνήγι;

ή να σε κυνηγάνε
ενώ επιτρέπεται;





ΙΙΙ

Ανδρέα Παγουλάτο! Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου είσαι πιο πλούσιος απ’ τη Deutsche Bank
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου στέκεσαι δεμένος στο καρνάγιο της άνοιξης
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου κλωτσάς τα οπίσθια των άγριων ημερών και της Νύστας
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου ίσως να αισθάνεσαι πιο ματαιωμένος
               κι από Έλληνα θεατρολόγο-νευρολόγο-ιστορικό-ταξιτζή
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου δεκάδες φαντάσματα μας κατοικούν και οι γητειές μας πια δεν πιάνουν
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου ο βαρκάρης ελέγχει την ισοτιμία συναλλάγματος
               πριν να δεχθεί τα ναύλα σου για να σε πάει στην άλλη όχθη
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου η άλλη όχθη έχει προσημειωθεί
               από παρέες πουπουλογέννητων τεχνοκρατών
               και με σαθροδόλαρα την ξεπληρώνουν οι ες αεί αιμοδότες
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου χρειάζονται εφτά σπασμένοι καρδιογράφοι
               για να μετρήσουν το σφυγμό ενός νεκρού
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου τέσσερις χιλιάδες σχολικά βοϊδοθύματα
               στραγγαλίζουν τη Μαρία Νεφέλη
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου υπάρχουν άπειροι μονόδρομοι για να διαλέξεις
               και μία θάλασσα για να πνιγείς
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               την ώρα που ο Δημόσιος Χώρος ομοιάζει
               με μάσκα αρχέγονης αποκριάς
               που κάποτε φορέσαμε
               πριν πέσουμε για ύπνο
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               όπου μέσα στο πολιτικώς ορθό εντοπίστηκαν αλλοιώσεις
Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
               καράβι σε ανύπαρχτο νερό
               χρονάκια που ξοδεύτηκαν μέσα στην οξείδωση των κερμάτων
               και στη σιωπή ——της ταμειακής —————μηχανήςςςςςςςςςςςς
               πατώντας το Ζ μήπως κι αναστηθεί ο καφετζής-προφήτης,
               κι εκείνος ανασταίνεται, τις νύχτες μπαίνει στο όνειρο, βρικόλακας των αγορών
               και ματατζής-θρασίμι, σκύβει πάνω από τ’ αυτί και ψιθυρίζει:
               Enron―Exxon―Fanny Mae―AIG―Freddy Mac―EFG―Lehman
               Brothers―Βωβοί brothers―Ξηροί Brothers ―brothers in arms
               ―άυλοι τίτλοι χρυσού―έν- ρινες γραμμές κοκαΐνης―ασήμι―
               ecstasy―ανά ουγγιά―Motoroil 36.44―FTSE20 478―C4I―θα
               λιώσεις κωλόψαρο―CDS ―αναντίρρητα―προσδοκώμενα υπερκέρδη
               ―θα φτύσεις το γάλα της μάνας σου―κατά κεφαλήν―εις πλάτος―
               η αλήθεια είναι πως―I never deflower young virgins before midnight
               ―ΟΠΑΠ 2.445―Nasdaq:2004―την ήπιαμε―τ ’ομόλογο της
               λειψυδρίας θα μηδενιστεί―αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη
               τραπεζιτική εποχή―σύνταξη στα 76―PSA 44.9―CPK 78.000―
               πότε θα παρκάρεις την τρέλα μου μέσα;―μέρισμα 5mg το
               δευτερόλεπτο―Ιch bin ein Athener: Read mylips: Ζωή―Ζωή―ο
               τόνος―στην Ήττα

Ω παχύδερμα φασιστάκια, γραβατωμένοι ασβοί,
Ω ελικόπτερο της Ασφάλειας, μη μ’ ενοχλείς όταν Δεν γράφω,
Ω Πίκρα, θυμήσου τις ζαρτιέρες σου, ελεύθερη, στην κατοχή,

Είμαι μαζί σου στο Πέραμα
στα όνειρά μου σέρνεσαι εισπνέοντας ναυάγια,
κλαίγοντας σε μια εθνική οδό που διασχίζει τα Βαλκάνια
μέχρι την πόρτα του σπιτιού μου
μέσα σε μια νύχτα μετα-ελληνική.